Historie

De donkere oorlogsjaren waren voorbij. In de Tweede Wereldoorlog kon er bijna niet gewandeld worden. Want de bezetter oordeelde, dat een groepje mensen samen aan de wandel, beschouwd moest worden als samenscholing. Zo was er een heus wandelverbod in de jaren 1940-1945.

Korfballer en wandelsporter Willem Klop uit Hengelo, pakte de draad na de oorlogsjaren op en riep mensen bijéén. Op 12 november 1945 werd de Hengelose Wandel Unie opgericht. Aanvankelijk een aantal wandelclubs, die er opuit gingen. Op de fiets naar andere plaatsen om daar in alle vrijheid te wandelen. Soms ook naar andere plaatsen met de vrachtauto. Ook elders werd er vrolijk gewandeld en was wandelen een manier om de donkere oorlogsjaren te vergeten.

In Hengelo kwamen meer en meer wandelverenigingen. De Hengelose Wandel Unie liet echter ook individuele personen toe als lid. Het wandelen in een groep, met een jurybeoordeling werd afgezworen in Hengelo. De Hengelose Wandel Unie was bezig, om wandelen en wandelsport van het duffe imago te ontdoen.

Wandelen is steeds meer een individualistische bezigheid geworden, mede daarom zijn de organisatoren naarstig op zoek om het de wandelaar naar de zin te maken. Daarom wordt er bij de wandelroutes gezocht naar wegen en paadjes waar de cultuurbeleving genoten kan worden en waar ook voldoende natuur te vinden is.

Wandelen is een omgevingsbeleving geworden! Wandelen is een sportieve beweging en beleving en veelal het samen erop uit gaan. 

Kortom met de Hengelose Wandel Unie op nieuwe wegen. Gewoon meedoen.

De Hengelose Wandel Unie telt ongeveer 200 leden.